 |
 |
|
HRIŠĆANSTVO JE NEODVOJIVO OD CRKVE Na kraju, dovoljno je samo pažljivo pogledati Simvol vere, da bismo shvatili koliko je važna ideja Crkve. Zaista, u Simvolu vere gotovo svi članovi uneseni su već nakon pojave različitih jeretika, koji su izvrtali jednu ili drugu istinu. Zato je ceo Simvol vere moguće nazvati polemičkim. Njegova istorija pokazuje kako se u borbi sa ovim ili onim jeresima popunjavao njegov sadržaj. To uopšte nije tako sa 9.članom o Crkvi. Od samog početka taj član se nalazio u Simvolu vere, gde je unesen čak nezavisno od pojave bilo kakvih lažnih učenja. Zaista, tada još nije bilo protestanata i sektaša, koji maštaju o nekakvom necrkvenom hrišćanstvu. Jasno je da je misao o Crkvi već od samog početka ležala u temelju hrišćanskog verovanja. Od samog početka hrišćani su sastavljali Crkvu i verovali u njenu spasiteljnost, a istinu da je hrišćanstvo neodvojivo od Crkve, možemo smatrati da nam je predata od Samog Gospoda Isusa Hrista. Dužni smo da priznamo istinu: hrišćanstvo je potpuno neodeljivo od Crkve i bez Crkve hrišćanstvo je nemoguće. Neophodnost priznanja te istine postaće posebno očigledna za nas, ako je uporedimo sa zabludom, koja joj je protivrečna, ako pogledamo do čega nas dovodi odvajanje hrišćanstva od Crkve. U stvarnosti, suprotstavljanje Jevanđelja Crkvi i zamena Crkve neodređenim shvatanjem hrišćanstva, donosi najžalosnije rezultate. Hrišćanski život presahnjuje, postaje još samo jedno učenje u beskonačnom nizu drevnih i novih učenja, pri tome učenje veoma neodređeno, jer se bez Crkve otkriva mogućnost nesrećnog mnoštva njegovih najproizvoljnijih shvatanja, čak i međusobno protivrečnih. U tom pogledu, hrišćanstvo se nalazi u gorem položaju od poznatih filosofskih škola. U stvarnosti, osnivači filosofskih škola su nakon sebe ostavili knjige svojih dela, ostavili su manje ili više jasno izložena učenja, manje ili više su se potpuno iskazali, tako da nema beskonačnog prostora za različita proizvoljna tumačenja njihovog učenja. Gospod Isus Hristos nije ostavio Svoje učenje u pisanom obliku. On ništa nije pisao. Zato nema ničeg lakšeg, od tumačenja po svom ukusu njegovog učenja i stvaranja "hrišćanstva" pripisujući tom nazivu svoje sopstvene zablude. Sveštene knjige Novog Zaveta pisane su ne od strane učenih apostola, već po nadahnuću Duha Svetoga. Sveta Crkva poseduje istinito tumačenje Jevanđelja i apostolskih Poslanica. |
